Mijn naam is Myriam Nitalessy. Ik wist na mijn VWO-opleiding niet wat te gaan studeren, er waren zoveel dingen interessant! Ik ben eerst gaan werken. Ik ben bij een tandarts beland die het me veel te leuk gemaakt heeft. Naast het reguliere assisteren heeft hij me ook laten opleiden in de preventie (verwijderen van tandsteen boven en onder het tandvlees), techniek (röntgenfoto’s, alginaatafdrukken, gipsmodellen en bleekplaatjes maken) en orthodontie (slotjes plaatsen en verwijderen, elastiekjes wisselen). Later heb ik in Nederland, Turkije en Thailand in de duikwereld gewerkt. De opleidingen die daarbij kwamen kijken, hebben mijn interesse in fysica en fysiologie gevoed. Ik was zo onder de indruk van het menselijk lichaam! Daar kon dus maar één opleiding op volgen… fysiotherapie!
In 2013 ben ik afgestudeerd als fysiotherapeut. Maar het was voor mijn gevoel niet af. Het voelde alsof ik een beginnerscursus gedaan had. Ik wist van heel veel dingen maar een heel klein beetje. Manuele therapie werd het logische vervolg. Hier vielen allerlei puzzelstukjes in elkaar. Het biomedische deel, waarin echt de diepte ingegaan werd in functiestoornissen, de werking en bewegingen van gewrichten en het zenuwstelsel, ik was (en ben nog steeds) mateloos gefascineerd. Het psychosomatische deel, hoe kan het dat mensen met ogenschijnlijk dezelfde lichamelijke toestand een andere pijnbeleving hebben. We hebben er nog altijd geen eenduidig antwoord op. Maar ik kon ook specialiseren binnen het domein van de kaakklachten, wat met mijn voorgeschiedenis in de tandheelkunde een perfecte match was. Het filosofische deel was diepgaand, maar essentieel: we behandelen geen nekken en ruggen, maar mensen. Het wetenschappelijke deel van de opleiding was pittig, maar heel boeiend en onmisbaar. Elk vak moet blijven ontwikkelen om vooruit te blijven gaan en zo ook fysiotherapie. Fysiotherapie is toegepaste wetenschap en om wetenschap te kunnen toepassen, moet je simpelweg weten waar je die wetenschap vindt, hoe je studies op kwaliteit beoordeelt en hoe je de nieuwste inzichten kunt toepassen in de alledaagse praktijk. In 2017 ben ik afgestudeerd als Master of Science in de Orthopedische Manuele Therapie.
Maar ik ben nog lang niet uitgeleerd! Ik ben oneindig onder de indruk van het zelfherstellend vermogen van het menselijk lichaam, van de veerkracht en de weerbaarheid van de mens op zich. ‘Gezondheid’ is lang gedefinieerd als “een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en maatschappelijk welzijn en niet slechts de afwezigheid van ziekte of andere lichamelijke gebreken”. Gelukkig is die definitie herzien, want wie bevindt zich immers altijd in zo’n toestand… In 2011 is de volgende definitie opgesteld: “Gezondheid is het vermogen zich aan te passen en een eigen regie te voeren, in het licht van de fysieke, emotionele en sociale uitdagingen in het leven”. Deze definitie gaat niet uit van ziekte, maar van de vaardigheid tot aanpassen bij veranderende omstandigheden. Het gaat om het functioneren, de kwaliteit van leven en een holistisch mensbeeld. Het is niet langer een ’toestand’, maar er zit dynamiek in, veerkracht.
Intercollegiale samenwerking is wat mij betreft ook onmisbaar. Ik werk graag samen met collega’s in de oefentherapie, psychosomatische fysiotherapie, bekkenfysiotherapie, sportfysiotherapie en algemene fysiotherapie. Ook overleg ik graag met betrokken huisartsen en specialisten wanneer nodig. Samenwerken om te streven naar ‘gezondheid’, in de meest recente definitie van het woord, is het doel waar we samen voor gaan. Wij als specialisten, u als ervaringsdeskundige.
